نوشتن هایم سرشار از کوتاه واره هایی است که به ذهنم می آیند.
بی موقع؛
بی محل؛
بعضی وقت ها شب است،
بعضی وقت ها روز.
گاهی هم بینشان،
به ذهنم می رسد.
بیش تر جمله ای؛
بغضی؛
سکوتی؛
حسّی؛
احساسی؛
حرفی؛
و شاید کلمه ای.
خوب و بدش دست من نیست.
تنها چیزی که رابط است، قلم است.
گاهی وقت ها جوهر دارد، گاهی وقت ها نور.
سر سوزن ذوقم را با حرف ها نقاشی می کنم.
نقاشی هایم را در ازای چند لحظه وقتت می فروشم.
تو چشمانت را به نوشته هایم قرض می دهی،
من حسم را به ذهنت سنجاق می کنم
و…
من این گونه می نویسم.
وزي مرد کوري روي پله‌هاي ساختماني نشسته و کلاه و تابلويي را در کنار پايش قرار داده بود روي تابلو خوانده ميشد: من کور هستم لطفا کمک کنيد . روزنامه نگارخلاقي از کنار او ميگذشت نگاهي به او انداخت فقط چند سکه د ر داخل کلاه بود.او چند سکه داخل کلاه انداخت و بدون اينکه از مرد کور اجازه بگيرد تابلوي او را برداشت ان را برگرداند و اعلان ديگري روي ان نوشت و تابلو را کنار پاي او گذاشت و انجا را ترک کرد. عصر انروز روز نامه نگار به ان محل برگشت و متوجه شد که کلاه مرد کور پر از سکه و اسکناس شده است مرد کور از صداي قدمهاي او خبرنگار را شناخت و خواست اگر او همان کسي است که ان تابلو را نوشته بگويد ،که بر روي ان چه نوشته است؟روزنامه نگار جواب داد:چيز خاص و مهمي نبود،من فقط نوشته شما را به شکل ديگري نوشتم و لبخندي زد و به راه خود ادامه داد. مرد کور هيچوقت ندانست که او چه نوشته است ولي روي تابلوي او خوانده ميشد:
امروز بهار است، ولي من نميتوانم آنرا ببينم !!!!!
وقتي کارتان را نميتوانيد پيش ببريد استراتژي خود را تغيير بدهيد خواهيد ديد بهترينها ممکن خواهد شد باور داشته باشيد هر تغيير بهترين چيز براي زندگي است.
سلام
تولده 5 سالگی وبت مبارک
و اینگونه است که زیبا مینویسی
من میگویم زیبا نوشتی
پس میخرم آن را
منم تبریک
تو چشمانت را به نوشته هایم قرض می دهی
من حسم را به ذهنت سنجاق می کنم
افسوس که هیچ کدامشان نفهمیدند
چقدر ، چقدر دستهایم دستهایت را کم دارد
سلام
و من نیز اینگونه نویسی ات را میستایم . نقاشیهایت را به بهای دل و نوشته هایت را به بهای روح خواهم خرید.
تبریک می گم
موفق باشی
میلادت آغازی است برای یک بهانه
بهانه ای برای گفتن
گفتن اینکه تولدت مبارک
دل نوشته هایم را
دل نوشته هایت را
و تمامی آنچه که از دل برون آید
دوست می دارم
زیر باران گاهی
گرچه تنها اما
قدمی باید زد
عشق از دیده ی نمناک خدا می بارد…
سلللللللللللام
به روزم
چه زیباست وقتی حتا خودت برای آمدنت می نویسی
نوشتنت رو دوس دارم…
قجنگه…
هویجور ادامه بده.
منم مبارکا میگم…
تازه منم خبر ندادی ها
سلام
هر چه از دل برآید بر دل نشیند
صادقانه بودنش به صد تا ردیف و قافیه …….
سلام
یه اتفق عجیب تو شور عاشقانه افتاده…
خودت ببینی بهتره
…خودکشی…
حرف نداشت خیلی خوب بود
تو چشمهايت را به نوشته هايم قرض مي دهي؟
بعضی نوشته ها (نمی دونم اسمشو شعر می شه گذاشت یا هر چیز دیگه ای) که راجع به احساس و توصیف شرایطی روحی است رو نمی شه چیزی درباره اش گفت
فقط می تونم بگم نوشته ی خوش ترکیبی بود
تو همیشه باحال مینویسی همیشهههههههههههههههههه
“فوری نوشت” نیاز به همیاری یک بیمار را بخوانید لطفن و به دیگران هم اطلاع رسانی کنید…
خواهش
چرا اپ نمیکنید؟
برای همین آمدی اینجا……………خوشحال می شم قلم رنجه کنید
آنگاه بانوي پر غرور عشق خود را ديدم
در آستانه ي پر نيلوفر
كه به آسمان باراني مي انديشيد
و آنگاه بانوي پر غرور عشق خود را ديدم
در آستانه ي پر نيلوفر باران
كه پيرهنش دست خوش بادي شوخ بود
و آنگاه بانوي پر غرور باران را
در آستانه ي نيلوفر ها
كه از سفر دشوار آسمان باز ميآمد
……….
سلام
امیدوارم که حالت خوب باشه !
وبت رو خوندم ؛
خوبه ! بهتر از این ها هم می تونه باشه …
به هر حال قشنگ می نویسی ! خوشم اومد واقعا
من لینکت کردم
منتظر حس گرمای حضورت و لمس ردپای عبورت هستم …
همین بی موقع و بی محل
همین بهتر است
هرگاه از چیزى ترسیدی خود را در آن بیفکن زیرا سختی ترس، از آنچه که می ترسی سخت تر است. [امام علی (ع)]
و در هر پایانی شروعیست زیبا.
دلم میگیرد
بغض میکنم
برمیدارم قلمی و کاغذی
و شعر اتفاق می افتد…
سلام
این را در جواب من که ننوشتی؟
جالب بود به هر حال!
هرگز از مرگ نهراسیده ام اگرچه دستانش از ابتذال
شکننده تر بود
هراس من باری همه مردن
در سرزمینی ست
که مزد گورکن از بهای آزادی آدمی
افزون باشد…
نوشته هات زنده اند وقتی می خوانم دلم نمی خواد تموم شن
چشام بی اراده دنبال کلماتت می رن
حرفات نوستالوژیک هستن و یاد زلالی کودکیم می افتم…
بازم ممنون که این حس قشنگ رو القا می کنی و این ارزشمند ترینه