و گاه می شود که انسان به فلسفه ی زندگی شک می کند ,
به بودن , ماندن , رفتن و مردن شک می کند,
به همه ی خاطرات کودکی اش ,
به همه ی دوستان و دوستداری نوجوانی اش,
به همه ی عشق های جوانی اش , به ماشین هایی که از کنار دستش ویراژ می دهند ,
به صدای گنجشک هایی که روی کانال کولر قدم می زنند , و به تیک تاک ساعت خسته ی روی دیوار
…
ولی شاید است که نباشد آن دم که انسان به خالقش لحظه ای تردید در دلش جای دهد و نباشد که روزی که انگاریم او نیست .
-و باشد که درک کنم که که مورچه ای الان از روی کاغذ نوشته ام رد می شود-
خدایا هیچ گاه آن گاه را نیاور!
و تنها چيزی که نمی توانم در آن شک کنم هم اوست.
برقرار باشی
خدايای من …
آينده پنهان است
راهی نمی بينم ……
اما مهم نيست
همين کافيست که تو همه چيز را می بينی
و
من تو را
سلام.وبلاگ خيلی خوبی داری. وبلاگ منم در مورد کلام خلاق هست. خوشحال می شم به منم سر بزنی.
سلام دوست جون … خوبي … تورو خدا ببخشيد که دير اومدم پيشت و نتونستم به موقع خدمت برسم … راستش الان اصلا حالم خوب نيست چون فصل مخ زني و توليد مثل گل و درختهاست … منم که حساس به اين چيزا … در نتيجه هرچي هاگ و تخم و از اين جور چيز ميزاس يه راست ميره تو حلق ما و خلاصه حالم خيلي خرابه … اگر تا آخر ارديبهشت يه درختي چيزي از من نزنه بيرون هنر کردم[نيشخند]
اما قول ميدم تو اولين فرصت که بهتر شدم بيام و از خجالتت در بيام .
راستي الان هم اومدم بگم که براي اولين بار تو وبلاگم يک مطلب سياسي نوشتم … به سبک خودم … جون من بيا بخون … ميخوام ببينم چي ميگي
باشه ؟؟؟؟ …از اول تا آخرش رو بخونيا
مرسي دوست جون مهربونم
سلام بر شمای دوست
وبلاگ زیبایی دارید تبریک
و چه خوب گفتی که لحظه ای
هر چند کوتاه دلمان نلرزد و
یاد او همیشه با ما باشد .
و چه زیبا با نسیمی که صورتمان را نوازش میدهد
و با قطرههای باران که تر میکند دل و جسم مان را و رد یک مورچه یاد او باشیم
که لطفش سایه بر مادارد
همیشه همیشه .
شاد و خرسند باشی .