ساعت را نگاه می کنم و یه دیوار هایی زُل می زنم که سنشان چند سالی از من بیشتر است.
این دیوار ها همان دیوار هایی که تمام شادی ها و غم های مرا در ذهنیات و خاطرات خود اندوخته اند .
چهار از این خود دوخته ها می تواند سر پناهی باشد شاید مناسب ربای زیستن؛
زیستنی که شاید در آن بع غیر از بوی غذاهای رنگارنگ بویی از انسانیت و آدمیّت را بشود جست و جو کرد .
و نباشد آن روز که این جست و جو در میان مولکول های یک چهار دیواری پیغام : ((این جست و جو هیچ نتیجه ای در بر نداشت )) را در بر داشته باشد!
سلام آقای اميررضا
چقدر قشنگ نوشتی
به من ديگه سر نمی زنی
سلام. من بلاگم رو عوض کردم اگه خواستی لینکش کن. بای(یا علی)
راستی روز 5 شنبه همین هفته (فردا 6/7/85) یک مراسم افطاری مخصوص وبلاگ نویسهای تهرانی قراره که برگزار بشه ، به احتمال قوی جو دوستانه ، ساده ، گرم و صمیمی ای رو اونجا میبینی … بهت پیشنهاد میکنم که حتما به این آدرس سر بزنی و از جزئیات کار هم مطلع بشی …. منتها برنامه ما از ساعت 5.30 شروع میشه و به برنامه گفته شده در اون وبلاگ ربطی نداره …( چون بعد از اونها برنامه ما شروع میشه ) و با افطاری مختصری که خود وبلاگ نویسها تهیه دیدن ختم میشه …. مهم جمع صمیمی بچه هاس که میبینی … خلاصه که اگه نیای ضرر کردی … چون من یکی برنامه ها خواهم داشت
… خبر اومدن و نیومدن یادت نره که به خودم بگی ( تو نظرات وبلاگم )
سلام آقا … کم پیدایی …. نیسیت …. کجایی ؟/ …. بیا پیشم برای این ماهت یه برنامه دارم مفییییییییید …. راستی اگه ایده ای هم در مورد برنامه آینده ای که گفتم داشتی ، حتما مطرح کن تا بهره ببریم
اينم لينکش
سلام
پارسال دوست امسال آشنا
افتخار حضور در عقل سلیم رو نمیدید؟